II form analysis and translation based on Perseus (Version 2010):
1 S PERF IND ACT
eo V
to go, walk, ride, sail, fly, move, pass
NOM P M
is PRON
he, she, it, the one mentioned
Helmut Schmid's TreeTagger with Latin data by Gabriele Brandolini:is DET
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8. Aufl. (1913) eō,² Adv., I) der alte Dat. von is, ea, id, a) dahin, dazu, eo pervenire, Cic.: accessit eo, ut etc., Cic. – b) so weit, bis zu dem Punkte, bis zu dem Grade, eo rem adducam, ut etc., Cic.: eo irā processit, ut etc., Liv.: m. folg.(show full text) eo,¹ īvī od. iī, itum, īre (statt *eio; vgl. altind. ti, er geht, griech. ειµι, ἰέναι), I) gehen, A) v. leb. Wesen, 1) im allg.,gehen, reisen,aucheinhergehen,Passiv unpers. itur, man geht(Ggstz. abire, venire, redire, regredi, remanere, consistere), a) zu Fuße: i prae(show full text) is, ea, id (vom Demonstrativstamme i), I) er, sie, es; der, die, das, A) im allg.: a) subst.: mihi venit obviam puer tuus: is mihi litteras reddidit, Cic.: is est, an non est? ist er's, oder ist er's nicht, Ter. – von der ersten und zweiten Person, credidi(show full text) Lewis & Short, A latin dictionary (1879) eo, ĕō, adv. old dat. and abl. form of pron. stem i; cf. is. In locat. and abl. uses, Of place=in eo loco, there, in that place (rare): quid (facturus est) cum tu eo quinque legiones haberes? Cic. Ep. ad Brut. 1, 2, 1: quo loco(show full text) eo, ĕo, īvi or ii (īt, Verg. A. 9, 418 al.; cf. Lachm. ad Lucr. vol. 2, p. 206 sq.: isse, issem, etc., for ivisse, etc., Ter. Hec. 2, 1, 25; Cic. Rosc. Am. 23, 64; id. Phil. 14, 1, 1; Ov. M. 7, 350 et saep.: isti,(show full text) is, is, ĕa, id (m. eis, C. I. L. 1, 198; n. it, ib. 5, 875 al., and freq. in MSS. of Plaut.), gen. ējus (old form eiius, C. I. L. 3, 1365 et saep.; v. Prisc. 1, 4, 18, p. 545; also etius, ib. 2, 1276 al.;(show full text) Gaffiot, Dictionnaire latin-français (2016, ex 1934), merci à G. Gréco, M. De Wilde, B. Maréchal, K. Ôkubo! eo,¹ 1 ĕō, adv. (dérivé de is, ea, id), 1 là [avec mouvement] = in eum locum, ad eum locum [pr. et fig.] : eo, unde discedere non oportuit, revertamur Cic.Att.2, 16, 3, revenons à un objet dont nous n'aurions pas dû nous écarter || eo(show full text) eo,² 2 ĕō, abl. n., de is, employé adverbialement, 1 par cela, à cause de cela : Cic.Fam.6, 20, 1 ;Ac.2, 23 || eoque Tac.Ann.1, 50, et partant, et pour cette raison || eo quod Cic.Verr.(show full text) eo,³ 3 ĕō, īvī ou ĭī, ĭtum, īre (grec εἶμι, ἰέναι), intr., 1 aller, marcher, s'avancer : eo ad forum Pl.As.108, je vais au forum ; iens in Pompeianum Cic.Att.4, 9, 2, allant à ma villa de Pompéies ; subsidio suis ierunt(show full text) ii,¹ 1 ĭī, nom. m. pl. de is. ii,² 2 ĭī, parf. de eo. is ĭs, ĕă, ĭd,1a) [pronom] il, lui, elle, celui-ci, etc., venit mihi obviam tuus puer ; is mihi... reddidit Cic.Att.2, 1, 1, ton esclave est venu au devant de moi ; il m'a remis... ; objecit M. Nobiliori, quod is... duxisset Cic.(show full text) Дворецкий И.Х., Отличный латинско-русский словарь (1976) is is, ea, id1) этот: ob eam causam C, Cs etc. по этой причине; ea mentio C это упоминание, т. е. упоминание об этом; eorum mentio C упоминание о них; ea (= id) summa miseria est C это — верх несчастья; 2) тот: in(show full text) Latinitatis medii aevi lexicon Bohemorum (thanks to the Centre for Classical Studies at the Institute of Philosophy of the Czech Academy of Sciences (www.ics.cas.cz/en)) (2017) eo 1. eo, ire, ivi et ii, itum script. et form.: gens (part. praes.) |UK V E 28 f.140v|; yeris (Vulg. Matth. 8,19) |PaynePos 5|; visum ire...auditurum isse (inf. fut.) |(1468) LibDec II 104| (show full text) eo 2. eoadv. script.: eoquidem (pro: eo quidem) |(s. XV in.) FormPal II 191|; eousque (pro: eo usque)v. infraavetus dat.:α in eum locum – tamβ(show full text) Köbler, Gerhard, Lateinisches Abkunfts- und Wirkungswörterbuch für Altertum und Mittelalter (thanks to the author, http://www.koeblergerhard.de/Mittellatein-HP/VorwortMlat-HP.htm) (2010) eo eō, lat., Adv.: nhd. dahin, dazu, so weit, bis zu dem Grade, deshalb, deswegen, daselbst, dort, soweit; ÜG.: ahd. bidiu Gl, (gislago) N; Vw.: s. ad-, -ad, -dem, -tenus; Q.: Plaut. (um 250-184 v. Chr.), Bi, Ei, Gl, HI, N; E.: īs; R.: eō quod: nhd.(show full text) is,¹ is (1), lat., Pron.: nhd. er, der, derjenige, solch, so beschaffen (Adj.), von der Art, so gesinnt; ÜG.: ahd. (bidiu B,) N, de T, der APs, B, E, Gl, I, MF, N, NGl, NGlP, O, PG, PT=T, T, TC, WH, dese B, O, OG, T, (din)(show full text) is,² is (2), hebr.-lat., Sb.: nhd. Mann?; Q.: Hier. (um 383-419/420 n. Chr.); E.: s. hebr. îš; Kont.: in principio geneseos a „viro“, qui dicitur „is“, appellatur mulier „issa“; L.: TLL, Habel/Gröbel 209 Graesse, Orbis Latinus 1909 is Hit, St., Türkei (Mesopot.).