Helmut Schmid's TreeTagger with Latin data by Gabriele Brandolini:dignus ADJ:COM
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8. Aufl. (1913) dignus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (für *dic- nus zu dico), durch seine Eigenschaften einer Sache od. Personwürdig, wert,griech. ἄξιος, I) = etw. verdienend,zu etw.befähigt, befugt, berechtigt,v. Pers.u. Lebl., konstr.: α) m. Abl.: laude, Hor. u. Cic.: maioribus suis(show full text) Lewis & Short, A latin dictionary (1879) dignus, dignus, a, um, adj. i. e. DIC-nus; root in Sanscr. daç-as, fame; Gr. δοκέω, δόξα ; Lat.: decet, decus, worthy, deserving (in a good or ill sense), of things, suitable, fitting, becoming, proper (very freq. in all periods and kinds of writing).—Constr., in the most finished models(show full text) Gaffiot, Dictionnaire latin-français (2016, ex 1934), merci à G. Gréco, M. De Wilde, B. Maréchal, K. Ôkubo! dignus dignus, a, um (*decnos, decet), digne de, qui mérite [en bonne ou mauv. part] : 1 [avec abl.] : vir majoribus suis dignissimus Cic.Phil.3, 25, cet homme si digne de ses ancêtres ; summa laude Cic.Rep.3, 7, digne de la plus grande(show full text) Дворецкий И.Х., Отличный латинско-русский словарь (1976) dignus dignus, a, um1) достойный, заслуживающий (aliqua re Cetc, редко — и какv. l. — alicujus rei Plи alicui rei Vop): d. laude C, H достойный хвалы, похвальный; d. adorari Sen заслуживающий восхищения; d. memoria C etc., memoratu VM, AG, Macrи(show full text) DuCange, Glossarium mediae et infimae latinitatis (1883-7) DIGNUS Est, Formula adhibita in Episcoporum electionibus. Vide locum ex Missali veter. Francor. in Glossar. med. Graecit. voce Ἄξιος, col. 92. Schuetz, Thomas-Lexikon, 2. Aufl. (1895) dignus, a, um würdig: aliquis potest esse dignus aliquo dupliciter, aut ita, quod ipsum habendi ius habeat, . . . aut ita, quod insit ei aliqua congruitas ad hoc, quod ei detur, 4 sent. 18. 1. 1. 2 ad 3. Latinitatis medii aevi lexicon Bohemorum (thanks to the Centre for Classical Studies at the Institute of Philosophy of the Czech Academy of Sciences (www.ics.cas.cz/en)) (2017) dignus dignus 3. script.: ding- |(1249) CodDiplBoh IV 298| a ἄξιος, merens, honestus – hodný, zasluhující, důstojný: d-us fuit (vetus vers.: duostojen byl ) aperire librum (cf.Vulg. apoc. 5,2) |KarVita 339a|; interrogate,(show full text) Köbler, Gerhard, Lateinisches Abkunfts- und Wirkungswörterbuch für Altertum und Mittelalter (thanks to the author, http://www.koeblergerhard.de/Mittellatein-HP/VorwortMlat-HP.htm) (2010) dignus dignus, dingnus, lat., Adj.: nhd. würdig, wert, zu etwas befähigt, berechtigt, entsprechend, angemessen, geziemend, gebührend, verdient, verdienend, fähig, genügend, bedeutend vorzüglich, edel, ehrwürdig, hochwürdig, genug, zukommend, geziemend, passend, bedürftig, glaubwürdig, pflichtschuldig, selig, gleich; ÜG.: ahd. (baldo) N, erwirdig Gl, giristig N, giristlih N, giwerdot Gl, kuski(show full text)