meis form analysis and translation based on Perseus (Version 2010):
2 S PRES IND ACT
meio V
to make water
ABL P F | ABL P M | ABL P N | DAT P F | DAT P M | DAT P N
meus ADJ
of me, my, mine, belonging to me, my own
Helmut Schmid's TreeTagger with Latin data by Gabriele Brandolini:meus PRON:POSS
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8. Aufl. (1913) mēio, ere (zu mingo), harnen, pissen, mula meiens, Catull. 97, 8: extra meiite, Pers. 1, 114: meiere volentes, Schol. Pers. 1, 113: cuius ad effigiem non tantum meiere fas est, Iuven. 1, 131: hospes, ad hunc tumulum ne meias, Corp. inscr. Lat. 6, 2357 = Carm. epigr. 838(show full text) meus, a, um, Vokat. Sing. Maskul. mī (vom Pronominalstamme me; vgl. εµός), Pron. poss., mein, mir gehörig, mir eigen, I) adi.: 1) subjektiv: a) übh.: meus gnatus, Ter.: meum dictum consulis, Liv.: mei sunt ordines, mea est descriptio, mein Werk sind usw., Cic.: simulatio non est mea,(show full text) Lewis & Short, A latin dictionary (1879) meio, mēio, ĕre, v. n. for migio, kindred with Sanscr. mih, effundere; whence also mingo; cf. Gr. ὀμιχέω, ὀμίχλη, to make water: sacer est locus, extra Meiite, Pers. 1, 114: HOSPES AD HVNC TVMVLVM NE MEIAS, Inscr. Orell. 4781: mala meiens, Cat. 97, 8; cf. Juv. 1,(show full text) meus, mĕus, a, um (voc. meus for mi: proice tela manu, sanguis meus, Verg. A. 6, 835: Lolli meus, Sid. Ep. 1, 9; and: domine meus, id. ib. 4, 10; gen. plur meūm for meorum: pietas majorum meūm, Plaut. Cas. 2, 6, 66: meapte, Ter. Heaut. 4, 3,(show full text) Gaffiot, Dictionnaire latin-français (2016, ex 1934), merci à G. Gréco, M. De Wilde, B. Maréchal, K. Ôkubo! meio meiō, āre,Diom.369, 11 ;Prisc.Gramm.10, 1 || et meiō,ĕre, intr., pisser, uriner : Pers.1, 114 ;Catul.97, 8 || s'épancher [dans] : Catul.67, 30 ;Hor.S.(show full text) meus mĕus, a, um (me), mien, qui est à moi, qui m'appartient, qui me regarde, qui me concerne ; [emplois et tours part.] : 1 nomen meum absentis Cic.Planc.26, mon nom, de moi absent ; meum factum dictumve consulis Liv.7, 40, 9, ce(show full text) Дворецкий И.Х., Отличный латинско-русский словарь (1976) meus meus, a, umpron. poss. мой, принадлежащий мне (domus mea C); испытываемый мной, причинённый мне (injuria mea Sl); направленный на меня: amor m. O etc. моя любовь и любовь ко мне; crimina mea L возводимые на меня обвинения || благоприятный для меня, близкий мне (quis homo(show full text) Köbler, Gerhard, Lateinisches Abkunfts- und Wirkungswörterbuch für Altertum und Mittelalter (thanks to the author, http://www.koeblergerhard.de/Mittellatein-HP/VorwortMlat-HP.htm) (2010) meio mēiere, lat., V.: nhd. harnen, pissen; ÜG.: ahd. trizan Gl; Vw.: s. com-, dē-, im-, per-, sub-; Hw.: s. mingere; Q.: Catull. (81/79-52/50 v. Chr.); E.: idg. *meig̑ʰ-, *h₃mei̯g̑ʰ-, V., harnen, Pokorny 713; L.: Georges 2, 855, TLL, Walde/Hofmann 2, 60 meus,¹ meus (1), mius, lat., Poss.-Pron.: nhd. mein, mir gehörig, mir eigen; ÜG.: ahd. (ih) I, MF, N, OG, min APs, B, C, E, Gl, I, KG, LB, MF, MNPs, N, NGl, O, OG, PG, PT=T, RhC, T, WH; ÜG.: as. min As, BSp, Gl, H, PA,(show full text) meus,² meus (2), lat., Adj.: nhd. mir gehörig, mir eigen, mir gewogen; E.: s. meus (1)