mutuo
form analysis and translation based on Perseus (Version 2010):
1 S PRES IND ACT
mutuo V
mutually, in return
ABL S M | ABL S N | DAT S M | DAT S N
mutuus ADJ
borrowed, lent
Helmut Schmid's TreeTagger with Latin data by Gabriele Brandolini:
mutuus ADJ:abl
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8. Aufl. (1913)
mūtuō,¹ Adv. (mutuus),
wechselseitig, gegenseitig, wiederum,
aestus maritimi mutuo accedentes et recedentes, Cic.: vir amantissimus mihique mutuo carus, Fronto. – me m. diligas, Planc.
in
Cic. ep.: de se m. sentire provinciam,
ebenso gegen ihn gesinnt sei, wie er gegen sie gewesen,
Auct b. Alex.: officia cum
(show full text)
mūtuo,² (āvī), ātum, āre (mutuum),
von jmd.
borgen, leihen, entlehnen,
ad amicos curret matuatum; mutuet meā causā, Caecil. com. 11: a quibus (a tragoedia et comoedia) forma mutuaretur, Tert. adv. Val. 10: luna mutuatā a sole luce fulget, Plin. 2, 45:
u. so Partiz. Perf. passiv
(show full text)
mūtuus, a, um
(v.
mut-o,
wie
riguus
v.
rig-o),
eig. »auf Tausch gegeben«; dah. übtr.:
I)
geborgt,
geliehen,
A) adi.: pecuniam dare mutuam,
borgen, vorstrecken, leihen,
Cic.: quaerere pecunias mutuas fenore,
Geld gegen Zinsen borgen wollen,
Liv.: dare frumentum mutuum,
jmdm. borgen
usw.,
Cic.: sumere ab
(show full text)
Lewis & Short, A latin dictionary (1879)
mutuo, mūtŭō,
adv.
, v. mutuus
fin.
A.
mutuo, mūtŭo, āre, v. mutuor
fin.
1.
mutuus, mūtŭus, a, um,
adj.
1. muto,
borrowed, lent
(class.). Lit.: nullus est tibi, quem roges mutuom Argentum, to lend you money, Plaut. Ps. 1, 3, 60; id. Pers. 1, 1, 44: mutuum talentum dare, to lend, advance, id. Trin. 4, 3, 48: mutuum argentum quaerere, to
(show full text)
Gaffiot, Dictionnaire latin-français (2016, ex 1934), merci à G. Gréco, M. De Wilde, B. Maréchal, K. Ôkubo!
mutuo,¹ 1 mūtŭō (mutuus), mutuellement, réciproquement :
Planc.
d.
Cic.
Fam.
10, 15, 4 ;
Lepid.
Fam.
10, 34, 3
.
mutuo,² 2 mūtŭō,
āvī, ātum, āre
(mutuum), tr., emprunter de l'argent :
Cæcil.
d.
Non.
474, 4
|| [en gén.] emprunter, recevoir d'un autre :
Plin.
2, 45
.
mutuus mūtŭus,
a, um
(muto),
1
prêté, emprunté : pecuniam mutuam, frumentum mutuum dare
Cic.
Att.
11, 3, 3 ;
Agr.
2, 83,
prêter de l'argent, du blé ; mutuas pecunias ab aliquo sumere
Cic.
Phil.
10, 26,
emprunter des sommes à qqn
2
réciproque, mutuel :
(show full text)
Дворецкий И.Х., Отличный латинско-русский словарь (1976)
mutuus
mutuus, a, um
[muto I]
1)
заёмный, взятый в долг, заимообразный: pecunias mutuas sumere ab aliquo
C
занять у кого-л. денег; dare (rogare) aliquid mutuum
C, Pl etc.
дать (просить) что-л. взаймы; aes mutuum reddere
Sl
вернуть долг;
2)
взаимный, обоюдный (officia
PJ
; benevolentia
(show full text)
DuCange, Glossarium mediae et infimae latinitatis (1883-7)
MUTUO, (MUTUARE)
Mutuum
, seu exactionem nomine
mutui
impositam solvere. Vide Mutuum.
Köbler, Gerhard, Lateinisches Abkunfts- und Wirkungswörterbuch für Altertum und Mittelalter (thanks to the author, http://www.koeblergerhard.de/Mittellatein-HP/VorwortMlat-HP.htm) (2010)
mutuo mūtuō, mītuō, lat., Adv.: nhd.
wechselseitig, gegenseitig, wiederum, hingegen;
ÜG.: ahd. antlehanlihho Gl, in giwehsali Gl, herton Gl, intlehanlihho Gl, stillo Gl, (suntarigo) Gl, untar in Gl, untar uns Gl, wehsallihho Gl; Q.: Cic. (81-43 v. Chr.), Bi, Gl; E.: s. mūtuus; L.: Georges 2, 1075,
(show full text)
mutuo mūtuāre, lat., V.: nhd.
borgen, leihen, entlehnen, tauschen, eintauschen, austauschen, Darlehen aufnehmen, als Darlehen empfangen, gegenseitig gewähren;
ÜG.: ahd. firwehsalen Gl, intlehanon Gl, wantalon Gl, wehsalen Gl, wehsalon T; ÜG.: mhd. entnemen PsM; Vw.: s. ad-, com-, ē-, imprō-, prō-, re-; Hw.: s. mūtuum; Q.: Cato
(show full text)
mutuus mūtuus, mītuus, lat., Adj.: nhd.
geborgt, geliehen, darlehensweise empfangen (Adj.), wechselseitig, gegenseitig, Gegen..., vergeltend;
ÜG.: ahd. gimein Gl, hertlih Gl, hertonti Gl, giwantalot Gl, untar swason Gl, wantonti Gl, wehsalig Gl, wehsallih Gl; ÜG.: ae. hwearf Gl; Vw.: s. prō-; Q.: Naev. (um 235-200 v. Chr.),
(show full text)