oritur form analysis and translation based on Perseus (Version 2010):
3 S PRES IND PASS
orior V
to arise, rise, stir, get up
Helmut Schmid's TreeTagger with Latin data by Gabriele Brandolini:orior|oro V:IND
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8. Aufl. (1913) orior, ortus sum, oritūrus, īrī (vgl. ορ-νυ-μι, ορωρα), sich erheben, aufsteigen, I) v. Pers.: cum consul oriens de nocte silentio diceret |dictatorem, Liv. 8, 23, 15: ortus est longe saevior Catulus, Sall. hist. fr. 3, 61 (82), 10. Vgl. Vel. Long. de orthogr. 74, 19 K. – II)(show full text) ōro, āvī, ātum, āre (Os, oris), sich durch den Mund vernehmen lassen, reden, I) im allg., reden, sprechen, a) übh.: α) absol.: talibus orabat dictis, Verg.: iuveni oranti subitus tremor occupat artus, Verg.: orantis medias deseruere preces, Ov. – β) m. Acc. der Sache: bonum aequomque oras, Plaut.:(show full text) Lewis & Short, A latin dictionary (1879) orior, ŏrĭor, ortus, fut. part. oriturus, 4 (but with some forms of the 3d conj.: orĭtur, Enn. ap. Fest. p. 305 Müll.; Gell. 4, 17, 14; cf. Cic. Ac. 2, 28, 89; Ter. Hec. 2, 1, 26; Lucr. 3, 272; Verg. A. 2, 411; 680; Hor. S. 1,(show full text) oro, ōro, āvi, ātum, 1 (orassis for oraveris, Plaut. Ep. 5, 2, 63), v. a. and n. 1. os, to speak: oro ab ore, Varr. L. L. 6, § 76 Müll. In gen. (so obsol.): orare antiquos dixisse pro agere testimonio est, quod oratores dicti et causarum(show full text) Gaffiot, Dictionnaire latin-français (2016, ex 1934), merci à G. Gréco, M. De Wilde, B. Maréchal, K. Ôkubo! orior ŏrĭor, ortus sum, ŏrĭtūrus, īrī (cf. ὄρνυμι), intr., 1 se lever ; a) sortir du lit : consul oriens Liv.8, 23, 15, le consul se levant, v. Vel.Gramm.74, 19 K || se lever [en parl. des astres] : Ov.F.(show full text) oro ōrō, āvī, ātum, āre (os, oris), tr., 1 parler, dire : bonum æquomque oras Pl.Most.682, c'est une bonne et juste remarque que tu fais là || [abst] Virg.En.7, 446 ;10, 962 parler comme orateur : causam Cic.Br.(show full text) Дворецкий И.Х., Отличный латинско-русский словарь (1976) orior orior, ortus sum, iri (part. fut. oriturus, oriundus) depon.1) вставать (de nocte L); восходить, появляться (sol oritur O); orta luce Cs на рассвете; sol oriens C etc. восток; 2) начинаться (Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur Cs): oratio oriens C начало речи;(show full text) oro oro, avi, atum, are [os 1] 1) говорить (talibus dictis V): orandi nescius T не имеющий ораторского дарования; 2)юр. защищать (causam C, L, T); вести (litem C); 3) просить, молить (aliquem aliquid T, V etc.; aliquid alicui Ter etc.): o. mortem V(show full text) DuCange, Glossarium mediae et infimae latinitatis (1883-7) ORO, (ORARE) Sermonem habere, facere, interprete D. Bouquet ad Eginhard. in vita Caroli M. tom. 5. Collect. Histor. Franc. pag. 99: Nec patrio tantum sermone contentus, etiam peregrinis linguis ediscendis operam impendit: in quibus Latinam ita didicit, ut aeque illa ac patria lingua Orare esset solitus. Aliis Orare hic,(show full text) ORO,² (ORARE) pro Adorare, nostris alias Aorer vel Aourer. Missale Burdeg. Mss. ex Cod. reg. 3659. 2. ubi de adoratione S. Crucis: Hiis spatiose et devote peractis, sicut decet; si populus nondum cessaverit Orare, sedeant ministri et clerici expectando orantes et taceant. Köbler, Gerhard, Lateinisches Abkunfts- und Wirkungswörterbuch für Altertum und Mittelalter (thanks to the author, http://www.koeblergerhard.de/Mittellatein-HP/VorwortMlat-HP.htm) (2010) oro ōrāre, lat., V.: nhd. vernehmen lassen, reden, sprechen, besprechen, vortragen, verhandeln, bitten, anrufen, ersuchen, beten; ÜG.: ahd. beton B, Gl, MH, N, NGl, O, T, bitten Gl, MH, T, flehon Gl, N, gelzon? Gl, (kronen) Gl, redinon Gl; ÜG.: as. (beda) H, bedon H, biddian H,(show full text)