Close Window
cervae
form analysis and translation based on Perseus (Version 2010):
DAT S F | GEN S F | NOM P F | VOC P F
cerva N
a hind
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8. Aufl. (1913)
cerva, ae, f. (cervus),
die
Hirschkuh, Hindin,
Ter., Liv.
u.a. – poet. = Hirsch übh.,
Verg.
u.a. –
Dat. Plur.
cervabus, Corp. inscr. Lat. 3, 1303
(in übertr. Bedeutung); vgl.
Serg. expl. in Donat. (IV) 545, 17.
Lewis & Short, A latin dictionary (1879)
cerva, cerva, ae,
f.
cervus,
a hind
, Plin. 11, 37, 45, § 123 sq.; Ov. M. 6, 636; 12, 34. Poet., for
deer
in gen., Ter. Phorm. prol. 7; Cat. 63, 72; Verg. A. 4, 69; Hor. C. 1, 1, 27; 3, 5, 32; Ov. M. 7,
(show full text)
Gaffiot, Dictionnaire latin-français (2016, ex 1934), merci à G. Gréco, M. De Wilde, B. Maréchal, K. Ôkubo!
cerva cerva,
æ,
f.
(cervus),
biche, femelle du cerf :
Cic.
Nat.
2, 127 ;
Catul.
63, 72 ;
Virg.
En.
4, 69
.
Дворецкий И.Х., Отличный латинско-русский словарь (1976)
cerva
cerva, ae
f
[cervus] самка оленя
Ter, C, L etc.
;
поэт. тж.
олень
Ctl, V etc.
Köbler, Gerhard, Lateinisches Abkunfts- und Wirkungswörterbuch für Altertum und Mittelalter (thanks to the author, http://www.koeblergerhard.de/Mittellatein-HP/VorwortMlat-HP.htm) (2010)
cerva cerva, lat., F.: nhd.
Hirschkuh, Hindin;
ÜG.: ahd. hint Gl, hinta Gl, N; ÜG.: mnd. rigge; Q.: Ter. (190-159 v. Chr.), Bi, Gl, LAl; E.: s. idg. *k̑erəu̯os, *k̑r̥̄u̯os, Adj., Sb., gehörnt, Hirsch, Kuh, Pokorny 576; vgl. idg. *k̑er- (1), *k̑erə-, *k̑rā-, *k̑erei-, *k̑ereu-, *k̑erh₂-, *k̑r̥h₂-,
(show full text)