Close Window
proelia
form analysis and translation based on Perseus (Version 2010):
2 S PRES IMP ACT
proelior V
to join battle, engage in battle, fight
ACC P N | NOM P N | VOC P N
proelium N
a battle, combat
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8. Aufl. (1913)
proelior, ātus sum, ārī (proelium),
ein Treffen liefern, fechten,
ad Syracusas, Cic.: centies vicies, Plin.: pr. pedibus
(zu Fuße),
Caes., curru
(zu W.),
Tac.: eminus, Auct. b. Alex.: cum equitibus, Caes.: contra pedites, Hirt. b. G.: inter se et cum alteris
(v. Bienen),
Plin.:
absol.,
dies proeliandi, Auct.
(show full text)
proelium, iī, n.,
der
Kampf,
I)
eig. u. übtr.:
a)
eig., das
Treffen, Gefecht,
die
Schlacht,
locus proelii, Tac.: pr. equestre, Caes., equestre ac pedestre, Suet.: pr. terrestre, navale, Nep.: proelia parvula, Caes.: proelium anceps, Liv.: singulare,
Zweikampf,
Auson.: proeliorum periti rectores, Amm.: proelium audere, Tac.: proelium committere,
(show full text)
Lewis & Short, A latin dictionary (1879)
proelior proelĭor (
prael-
), ātus, 1,
v. dep. n.
[proelium],
to join battle
,
to engage in battle
,
fight
(class.). Lit.: legiones in ipsis fluminis ripis proeliabantur, Caes. B. G. 2, 23: pedibus, id. ib. 4, 2: ad Syracusas, Cic. Div. 1, 25, 53: ita proelians interficitur, Caes. B.
(show full text)
proelium proelĭum (
prael-
), ii,
n.
etym. dub.; perh. for provilium, pro-dvilium; cf. duellum (bellum),
a battle
,
combat
(class.; syn.: pugna, dimicatio). Lit.: induperatores pugnare ac proelia obire, Lucr. 4, 967: non proeliis, neque acie bellum gerere, Sall. J. 54, 5: exitus proeliorum, Cic. Fam. 6, 4, 1:
(show full text)
Gaffiot, Dictionnaire latin-français (2016, ex 1934), merci à G. Gréco, M. De Wilde, B. Maréchal, K. Ôkubo!
proelior prœlĭor,
ātus sum, ārī
(prœlium), intr., combattre, livrer bataille :
Cic.
Div.
1, 53 ;
Cæs.
G.
2, 23, 3
|| [fig.] lutter, batailler :
Cic.
Att.
1, 16, 1
.
proelium prœlĭum,
ĭī,
n., combat, bataille : obire
Lucr.
4, 967 ;
facere
Cic.
Tusc.
4, 43 ;
committere cum aliquo
Cic.
Div.
1, 77 ;
sumere
Tac.
H.
2, 42,
livrer bataille, engager le combat, en venir aux mains avec qqn,
(show full text)
Дворецкий И.Х., Отличный латинско-русский словарь (1976)
proelior
proelior, atus sum, ari
depon.
[proelium]
1)
сражаться
C, Cs etc.
;
2)
бороться
C, Pt
;
3)
спорить
C
.
proelium
proelium, i
n
1)
сражение, битва, бой: p. facere
Sl
(committere
Pl, C, Cs
, inire
L
) завязать бой; p. singulare
Aus
единоборство;
2)
спор (proelia committere voce
O
);
3)
борьба
C, O etc.
;
4)
нападение, натиск, атака (proelio hostem lacessere
Cs
);
(show full text)
Köbler, Gerhard, Lateinisches Abkunfts- und Wirkungswörterbuch für Altertum und Mittelalter (thanks to the author, http://www.koeblergerhard.de/Mittellatein-HP/VorwortMlat-HP.htm) (2010)
proelium proelium, prēlium, lat., N.: nhd.
Kampf, Gefecht, Schlacht, Krieg, Treffen;
ÜG.: ahd. anablast Gl, gifeht MF, T, (ruoft)? Gl, (tunst) Gl, urliugi Gl, wig N; ÜG.: as. wig H; ÜG.: anfrk. fehta MNPsA; ÜG.: ae. gefeoht Gl; ÜG.: mhd. urliuge PsM; Q.: Enn. (204-169 v. Chr.),
(show full text)