DuCange, Glossarium mediae et infimae latinitatis (1883-7): BENEDICO
BENEDICO, (BENEDICERE) pro Maledicere. Vide infra, Benedictio contraria appellatione. Vocabul. Praedicant.: Item, Benedici (gerecht sprechen), sicut: In carnisprivio omnia vana Benedicuntur, tanquam justa sint.
