![]() |
Trop., to decorate, distinguish, honor, with abl.: nemo me lacrumis decoret nec funera fletu Faxit, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 15, 34; cf.: egregias animas ... decorate supremis Muneribus, Verg. A. 11, 25: quem populus R. singularibus honoribus decorasset, Cic. Balb. 6 fin.; cf.: aliquem amplissimis honoribus et praemiis, id. de Or. 1, 54, 232: O clementiam admirabilem atque omni laude decorandam! id. Lig. 2 fin.: delubra deorum pietate, domos suas gloriā, Sall. C. 12, 4: nec prave factis decorari versibus opto, Hor. Ep. 2, 1, 266: inani vocis sono decoratum, Cic. Tusc. 5, 41, 119 et saep. —Without abl.: quam (remp.) ipse decorarat atque auxerat, id. Pis. 12, 27; id. Brut. 75, 265: bene nummatum decorat Suadela Venusque, Hor. Ep. 1, 6, 38.—Hence, dĕ-cŏrātus, a, um, P. a., adorned, beautiful.—In sup.: orationes, Boeth. Arist. Elench. Soph. 1, 12, p. 743.