![]() |
In partic.
Transf., of abstract subjects: dissipata fuga, Liv. 28, 20; 38, 27; cf.: collectis ex dissipato cursu militibus, id. 2, 59; 9: respublica dispersa et dissipata, dissolved, id. 2, 28.
Pregn., to demolish, overthrow, destroy; to squander, dissipate: statuam deturbant, affligunt, comminuunt, dissipant, Cic. Pis. 38, 93; cf. turres, Vitr. 1, 5; Cic. Rep. 3, 33: ignis cuncta disturbat et dissipat, id. N. D. 2, 15, 41: alii animum statim dissipari alii diu permanere censent, id. Tusc. 1, 9, 18; cf. id. ib. 1, 11, 24: a majoribus possessiones relictas disperdere et dissipare, id. Agr. 1, 1, 2; cf.: rem familiarem, id. Fam. 4, 7, 5: patrimonium, Crassus in Cic. de Or. 2, 55: avitas opes per luxum, Tac. A. 13, 34: reliquias reip., Cic. Phil. 2, 3, 6: terram, Vulg. Ezech. 30, 12 et saep. Trop. In gen., to disperse, spread abroad, circulate, disseminate, scatter: omnia fere, quae sunt conclusa nunc artibus, dispersa et dissipata quondam fuerunt, Cic. de Or. 1, 42: facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere, id. Or. 71, 235; so of discourse, unconnected, ill-arranged, id. ib. 65 fin.; 70, 233; and transf. to the speaker: (Curio) cum tardus in cogitando, tum in instruendo dissipatus fuit, id. Brut. 59 fin.: famam istam fascium dissipaverunt, they have spread abroad, published, id. Phil. 14, 6, 15; cf. Suet. Galb. 19; and with acc. and inf.: cum homines lauti et urbani sermones hujusmodi dissipassent, me magna pecunia a vera accusatione esse deductum, id. Verr. 2, 1, 6 fin.; id. Fl. 6, 14; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1 fin.; Suet. Vesp. 6: dissipatum passim bellum, Liv. 28, 3.
In partic. (acc. to I. B. 3.): dissipat Evius curas edaces, drives away, Hor. C. 2, 11, 17: amplexus, disturbs, interrupts, Stat. S. 3, 2, 57.