![]() |
With se, to take one's self off, to flee, escape: per eos, ne causam diceret, se eripuit, Caes. B. G. 1, 4, 2: se latebris, id. ib. 6, 43 fin.; cf.: se ex manibus militum, id. ib. 7, 46 fin.: se ab illa miseria, Cic. Fam. 9, 13, 1: se ex pugna, id. Mur. 16, 34; id. Verr. 2, 3, 60, § 140; id. Sest. 24, 53: se sequentibus, Liv. 29, 32: se hosti fugā, Curt. 5, 13: se flammā, Cic. Brut. 23, 90: se leto, Verg. A. 2, 134: se flammis, id. ib. 2, 289: se morae, Hor. C. 3, 29, 5: se servituti, Sen. Ep. 80, 4: rebus humanis se, id. de Prov. 8, 12 et saep.—With adv.: eas inde, Plaut. Rud. 3, 1, 8.
Prov.: Lupo agnum eripere, for something difficult or impossible, Plaut. Poen. 3, 5, 31.
Pregn.: eripi, to be snatched away by death, to die suddenly (not before the Aug. per.): fatis erepta, Ov. M. 1, 358: primis conjux ereptus in annis, Val. Fl. 3, 316; cf.: in flore aetatis ereptus rebus humanis, Curt. 10, 5, 10.—Rarely act.: lux ereptura eum vitā, Amm. 30, 5, 18; cf. 30, 5, 10. Trop., to take away, snatch away: responsiones omnes hoc verbo, Plaut. Most. 3, 1, 63; cf.: orationem alicui ex ore, id. Merc. 1, 2, 64: primam vocem ab ore loquentis, Verg. A. 7, 119: alicui jus suum, Plaut. Rud. 3, 4, 6: libertatem (hostis), id. Capt. 2, 2, 61; cf. Cic. Rep. 1, 17: potestatem hominis omnino aspiciendi (opp. suppeditare omnium rerum abundantiam), id. Lael. 23, 87; cf. Caes. B. C. 1, 3, 5: omnem usum navium, id. B. G. 3, 14, 7: semestre imperium, id. B. C. 1, 9, 2; cf.: tetrarchiam alicui, Cic. Div. 2, 37, 79: mihi dolorem, id. Att. 9, 6, 5: alicui errorem, id. ib. 10, 4, 6; cf. id. Tusc. 4, 31; id. Off. 2, 3, 10; Just. 6, 3, 12: alicui timorem, Cic. Cat. 1, 7 fin.; id. Att. 1, 16, 8: lucem, id. Ac. 2, 10; 32 fin.; id. N. D. 1, 3, 6 et saep.: alicui pudicitiam, Quint. 5, 11, 15; but: virginis pudorem, Amm. 15, 7, 5; cf.: caelumque diemque Teucrorum ex oculis, Verg. A. 1, 88; and: prospectum oculis, id. ib. 8, 254: tempora certa modosque, Hor. S. 1, 4, 57: jocos, venerem, etc. (anni), id. Ep. 2, 2, 56: vatibus omnem fidem, Ov. M. 15, 283: fugam, poet. for se fuga, or for the simple rapere fugam, to flee, Verg. A. 2, 619.—Poet.: eripiunt flammae noctem, i. c. light up the night, Sil. 11, 281: eripuere oculos aurae, id. 9, 501: se fluvius retro eripit, turns back, id. 9, 238.—Poet., with an object clause: posse loqui eripitur, Ov. M. 2, 483: illis eriperes verbis mihi, sidera caeli Lucere, i. e. to persuade me that not, Tib. 1, 9, 35.—With quin: vix tamen eripiam, velis quin, etc., I shall scarcely hinder you from, etc., Hor. S. 2, 2, 23.