![]() |
Casa. Monasterium praecipue sub Meroveadis ex Mabillonii Diplomatica lib. 2. cap. 7. n. 1. Vide Sirmondum in Glossario ad calcem Conciliorum Galliae, nec non Capitul. Carol. C. et Annales Benedict. tom. 3. pag. 474. num. 73.
Casa Dei, AEdes sacra, Ecclesia. Chronicon Laurisham. ann. 779: Dum ipsa Casa Dei vestita fuit ad praesens. Capitula Caroli C. tit. 9. Capitul. Missor. ann. 853. cap. 3.: Ut missi nostri... requirant de Capellis et Abbatiolis ex Casis Dei in beneficium datis. Occurrit passim.
Interdum bona ipsa Ecclesiae Casae dicuntur. Paulinus Epist. 21: Ut in Casa Ecclesiae terrulam, qua victum suum procuret, accipiat. Vide Marin. Pap. Diplom. pag. 282. num. 84. not. 20. et pag. 300. num 91. not. 8. Hinc Casati dicti, qui ex bonis Ecclesiasticis beneficia acceperant, feudati Ecclesiae, ut infra docemus.
Casa, Taberna, loculamentum in quo mercatura tenuis exercetur. Chart. ann. 1251. in Thuring. Sacra pag. 316: Quandam Casam inter antiquas cremistas Hallis sitam, contulimus, etc. Infra: Quod de Casa quadam, que Cram vulgariter nuncupatur, etc. Vide Haltaus. Glossar. Germ. voce Kram, col. 1128.