![]() |
In partic., unchaste, lewd, incestuous. Adj.: Ilion Fatalis incestusque judex ... vertit In pulverem, i. e. Paris, Hor. C. 3, 3, 19; called also: praedo, Stat. Ach. 1, 45: princeps, Plin. Pan. 52, 3: amores, Hor. C. 3, 6, 23; Tac. A. 12, 4: nuptiae, id. ib. 11, 25 fin.; cf. conjugia, Suet. Claud. 26: noctes, Plin. Pan. 63, 7: voces, Ov. Tr. 2, 503: pellicere aliquem incesto sermone, Liv. 8, 28, 3: incestus manus intra terminos sacratos inferre, id. 45, 5, 7: corruptor et idem incestus, Juv. 4, 9.
Hence, Substt. incestum, i, n., unchastity, lewdness; esp. as a violation of religious laws, incest (class.): incestum pontifices supremo supplicio sanciunto, Cic. Leg. 2, 9, 22: concubuit cum viro ... fecit igitur incestum, id. Inv. 1, 40, 73. committere, Quint. 4, 2, 88; Dig. 23, 2, 39: ex incesto, quod Augustus cum Julia filia admisisset, Suet. Calig. 23; cf.: incesti cum sorore reus, id. Ner. 5: cum filia commissum, Quint. 5, 10, 19: incesto liberatus, Cic. Pis. 39, 95: incesti damnata, Quint. 7, 8, 3: ab incesto id ei loco nomen factum, Liv. 8, 15, 8: incesti poena ... in viro in insulam deportatio est, Paul. Sent. 2, 26, 15.
In plur.: stupra ... et adulteria, incesta denique, Cic. Tusc. 4, 35, 75: super sororum incesta, Suet. Calig. 36: Vestalium virginum, id. Dom. 8.
incesta, ae, f., an incestuous woman, paramour: hunc (adamanta) dedit olim barbarus incestae, Juv. 6, 158.
Adv.: incestē (incastē, Sen. Contr. 2, 13). In gen., impurely, sinfully, Lucr. 1, 98: facere sacrificium Dianae, Liv. 1, 45, 6.
In partic., unchastely: ideo aquam adduxi, ut ea tu inceste uterere? Cic. Cael. 14, 34: libidinatum, Suet. Ner. 28: agit incestius res suas, Arn. 5, 170.