![]() |
To cast stones upon, to bury: praeteriens aliquis nos lapidabit, Petr. 114, 11.
With an inanim. object: quo defunctus est die, lapidata sunt templa, Suet. Calig. 5.
Trop., to assail, assault, strike at: notantes impotentiam ejus hac dicacitate lapidatam, Macr. S. 2, 7 init.— Impers.: lapidat, it rains stones: quia Veiis de caelo lapidaverat, Liv. 27, 37: Reate imbri lapidavit, id. 43, 13.—In the pass. form: quod de caelo lapidatum esset, Liv. 29, 14, 4: propter crebrius eo anno de caelo lapidatum, id. 29, 10, 4.