![]() |
In partic., a wife, opp. to a maid: ecqua virgo sit aut mulier digna, etc., Cic. Verr. 2, 1, 24, § 63: Cicero objurgantibus, quod sexagenarius Publiliam virginem duxisset, "cras mulier erit" inquit, Quint. 6, 3, 75: si virgo fuit primo, postea mulier, Lact. 1, 17, 8 al.: pudica mulier, Hor. Epod. 2, 39; Suet. Vit. 2; Inscr Orell. 4661.
Transf., as a term of reproach, a woman, i. e. a coward, poltroon: non me arbitratur militem, sed mulierem, Plaut. Bacch. 4, 8, 4.