![]() |
Impers. pass.: pugnatur uno tempore omnibus locis, the battle is fought, they fight, Caes. B. G. 7, 84: cominus gladiis pugnatum est, id. ib. 1, 52: ut in mari quoque pugnetur velut e muris, Plin. 32, 1, 1, § 3.
Transf. In gen., to contend, conflict, disagree, oppose, contradict; usu. with dat. of person, or with cum: pugnant Stoici cum Peripateticis, Cic. Fin. 2, 21, 68. —With acc. and inf.: pugnare non destitit, non esse rerum controversiam, sed nominum, Cic. Fin. 3, 12, 41: non magno opere pugnare, to contend not very strongly, id. N. D. 3, 1, 3: noli pugnare duobus, Cat. 62, 64: ne cupias pugnare puellae, Prop. 1, 12 (10), 21; cf.: placitone etiam pugnabis amori? Verg. A. 4, 38: pressis pugnat habenis, id. ib. 11, 600: ne pugnet vulgus habenis, Stat. Th. 8, 289: tam eras excors, ut totā in oratione tuā tecum ipse pugnares, you contradicted yourself, Cic. Phil. 2, 8, 18. —Of things: pugnat sententia secum, Hor. Ep. 1, 1, 97: pugnavit monitis furor, Sil. 10, 284: pugnatura fretis pila, id. 4, 298: frigida pugnabant calidis, umentia siccis, Mollia cum duris, etc., cold bodies contended with hot, moist with dry, etc., Ov. M. 1, 19: humus, Petr. poët. Sat. 123.
To struggle, strive, to endeavor, take pains, exert one's self for any thing (rare but class.): illud pugna et enitere, ne, etc., Cic. Fam. 3, 10, 3: id ne impetremus, pugnabis, id. Lig. 5, 13; cf.: hoc solum hoc tempore pugnatur, ut, etc., id. Rosc. Am. 3, 8: pugnas, ne reddar, Achille, Ov. H. 3, 25 Ruhnk.: pugnaremque collegae, ut, etc., Liv. 3, 64.—Poet., with inf.: pugnat molles evincere somnos, Ov. M. 1, 685; 7, 772; id. H. 13, 77: incerto pedum pugnat non stare tumultu, Luc. 4, 753; Claud. Rapt. Pros. 2, 196; cf., of things, Lucr. 2, 205.—P. a. as subst.: pugnan-tĭa, ium, n., contradictions, inconsistencies: pugnantia te loqui non vides? Cic. Tusc. 1, 7, 13; cf. Hor. S. 1, 2, 73; 1, 1, 102.