![]() |
Poet., transf., a begetter, father, creator: caelestum sator, i. e. Jupiter, Cic. poët. Tusc. 2, 9, 21; also termed hominum sator atque deorum, Verg. A. 1, 254; 11, 725: hominum (with deorum genitor), Phaedr. 3, 17, 10: rerum, Sil. 4, 432: aevi, id. 9, 306: verus Alcidae sator, Sen. Herc. Fur. 357: annorum nitidique mundi, i. e. Janus, Mart. 10, 28, 1: qui et sator omnium deorum fuit, Lact. 1, 23, 5.
Trop., a sower, promoter, author (very rare; not in Cic.): sator sartorque scelerum, Plaut. Capt. 3, 5, 3: litis, Liv. 21, 6, 2: turbarum. Sil. 8, 260.