![]() |
With ne and subj.: Samnites maxime territi, ne ab altero exercitu integro intactoque fessi opprimerentur, Liv. 10, 14, 20: terruit urbem, Terruit gentes, grave ne rediret Saeculum Pyrrhae, Hor. C. 1, 2, 4 sq.—With gen.: territus animi, Sall. H. Fragm. 4, 50 Dietsch; Liv. 7, 34, 4.—Absol.: ut ultro territuri succlamationibus, concurrunt, Liv. 28, 26, 12.
Transf. To drive away by terror, to frighten or scare away (poet.): profugam per totum terruit orbem, Ov. M. 1, 727: fures vel falce vel inguine, id. ib. 14, 640; cf.: has (Nymphas) pastor fugatas terruit, id. ib. 14, 518: volucres (harundo), Hor. S. 1, 8, 7: saepe etiam audacem fugat hoc terretque poëtam, id. Ep. 2, 1, 182: terret ambustus Phaethon avaras Spes, id. C. 4, 11, 25.
To deter by terror, to scare, frighten from any action: aliquem metu gravioris servitii a repetendā libertate, Sall. H. 1, 41, 6 Dietsch: ut, si nostros loco depulsos vidisset, quo minus libere hostes insequerentur, terreret, Caes. B. G. 7, 49.—With ne, Tac. H. 2, 63; 3, 42: memoria pessimi proximo bello exempli terrebat, ne rem committerent eo, Liv. 2, 45, 1: praesentiā tuā, ne auderent transitum, terruisti, Auct. Pan. ap. Constant. 22: non territus ire, Manil. 5, 576: inimicos loqui terrent amplitudine potestatis, Amm. 27, 7, 9.