![]() |
Trop., to unite, agree together, coalesce (so in the histt., esp. Liv. and Tac., very freq.); absol.: Trojani et Aborigines facile coaluerunt, Sall. C. 6, 2; id. J. 87, 3: solidā fide, Tac. H. 2, 7: ut cum Patribus coalescerent animi plebis, Liv. 2, 48, 1: animi coalescentium in dies magis duorum populorum, id, 1, 2, 5.—With in and acc.: multitudo coalescere in populi unius corpus poterat, Liv. 1, 8, 1: in unum sonum, Quint. 1, 7, 26: in bellum atrox, Tac. A. 3, 38: in nomen nostrum, id. ib. 11, 24: in hunc consensum, id. H. 2, 37; cf.: coalesce-re ad obsequium, id. A. 6, 44: brevi tantā concordiā coaluerant omnium animi, ut, etc., Liv. 23, 35, 9; cf. id. 1, 11, 2; 26, 40, 18: vixdum coalescens foventis regnum (the figure taken from the growing together of a wound), id. 29, 31, 4; cf.: bellis civilibus sepultis coalescentibusque reipublicae membris, Vell. 2, 90, 1; 4, 8, 5: (voces) e duobus quasi corporibus coalescunt, ut maleficus, Quint. 1, 5, 65; id. 2, 9, 3 (v. the passage in connection): quieti coaliti homines, i. e. united in a peaceful manner, Amm. 14, 5, 7.
To grow firmly, strike root, increase, become strong. Prop.. forte in eo loco grandis ilex coaluerat inter saxa, had sprung up, Sall. J. 93, 4; * Suet. Aug. 92: dum novus in viridi coalescit cortice ramus, Ov. A. A. 2, 649.
Trop., to grow firm, take root, be consolidated: dum Galbae auctoritas fluxa, Pisonis nondum coaluisset, Tac. H. 1, 21.—In part. perf.: coalitam libertate irreverentiam eo prorupisse, strengthened, Tac. A. 13, 26; so id. 14, 1: libertas, confirmed, id. H. 4, 55: coalito more asper, i. e. by inveterate habit, Amm. 14, 10, 4: pravitas, id. 15, 3, 8.