Wandalbertus_Prumiensis_cps2, De nominibus duodecim mensium, p11
Wandalbertus Prumiensis, De nominibus duodecim mensium,
DE OCTOBRI.
<<<
>>>
DE DECEMBRI.
hide dictionary links
De
nominibus
duodecim
mensium
(PL 121 0631B)
DE
NOVEMBRI.
(0631C)
Undecimus
magno
nunc
volvitur
orbe
November,
Anno
quem
nonum
antiquo
dixere
parentes,
Ex
numero
atque
imbri
primum
nomenque
retentans.
Scorpius
huic
denis
pariter
micat
atque
novenis
Stellis,
sed
flammae
nunc
Libram
quatuor
implent,
Astrorum
cultrix
Chelas
quas
repperit
aetas,
Ter
quinoque
ardet
nunc
tantum
Scorpius
igne.
Hoc
mense
autumnus
hiemi
decedere
durae
Incipit,
et
gelidis
conflantur
frigora
ventis,
Aere
sed
dubio
diversam
terra
figuram
Concipit,
in
pluvias
zephyro
nunc
flante
soluta,
Nunc
borea
in
rigidam
speciem
concreta
furente.
(0631D)
Hinc
cum
forte
datis
licet
exercere
sub
auris
Terram,
proscissis
committere
semina
campis
Prodest,
autumno
superant
quae
forte
peracto,
Porcorumque
greges
silvis
consuescere
foetis,
Dum
pinguem
vento
tribuit
quassante
ruinam
Quercus,
et
effusa
sternuntur
nemora
glande.
(0632A)
Tunc
et
apro
silvis
cura
est
quam
maxima
duros
Quaerere,
et
ex
luco
canibus
producere
nigro,
Dum
validos
crebris
praedurant
ictibus
armos,
Antiquaque
fricant
solidandas
arbore
costas,
Ceti
nec
lato
metuunt
venabula
ferro.
Quod
superest,
curas
genialis
cura
resolvens
Dulcibus
ad
requiem
illecebris
vocat,
horrida
postquam
Ruralem
cohibent
ventorum
flabra
laborem.
Tum
dulces
ludi,
tumque
est
gratissimus
ignis,
Atque
novo
oblectat
somnum
invitare
lyaeo.
180w 0.78309392929077 s